Op het hoogtepunt van zijn roem staakt de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski zijn optreden, richt zich tot zijn publiek en zegt: `Nu is het kleine paardje moe'. De rest van zijn leven brengt hij door zonder te dansen en zonder te spreken. Hoe komt iemand tot zo'n beslissing en wat betekent dit voor de mensen om hem heen, zijn voormalige geliefde, zijn vrouw en dochtertje, en hun bedienden?
