Geschiedenis van de koper- en kobaltmijnen in de Democratische Republiek Congo en de verhouding van dat land tot de voormalige koloniale mogendheid België.
Tijdens de koloniale periode werden heel wat kinderen buiten het huwelijk geboren. Doorgaans tussen koloniale blanke vaders en zwarte moeders, maar af en toe was er ook een kind van een blanke vrouw en een zwarte man. Deze 'bastaards' werden door de koloniale overheden massaal in zogenaamde katholieke weeshuizen ondergebracht. In dit boek lezen we een 30-tal boeiende getuigenissen over dit doodgezwegen kapittel uit onze geschiedenis.
Geschiedenis van Congo tussen 1955 (het bezoek van de Belgische koning Boudewijn) en 1965 (de machtsovername door Mobutu), oftewel de overgang van kolonie naar door tweedracht verscheurde zelfstandige staat.
Europa heeft sinds het einde van de vijftiende eeuw intensieve contacten met Midden-Afrika. Het koninkrijk Kongo werd in de loop van de zestiende eeuw reeds tot het katholicisme en de westerse cultuur bekeerd. Later verdween het als een Atlantis uit het westerse geheugen. In het laatste kwart van de negentiende eeuw moest de witte vlek in het hart van Afrika opnieuw ingekleurd worden. In 1885 slaagde Leopold II erin om Congo als privébezit te verwerven. Het bleef in zijn handen tot 1908. Na het uitbreken van het rode rubberschandaal was het van 1908 tot 1960 de kolonie van België. De eerste Nederlandstalige beschrijving van het koninkrijk Kongo dateert van 1596. Daarna blijft Congo de interesse van schrijvers allerhande opwekken. Het Nederlandstalige Congoproza weerspiegelt de Europese houding ten opzichte van Midden-Afrika. De eerste werken zijn beschrijvingen van land en volk of verslagen van handelaars. Later leggen vooral missionarissen en kolonialen in fictie of verblijfsverslagen hun Congo-ervaringen vast. Tijdens de koloniale periode ondersteunen de meeste Nederlandstalige teksten de kolonisatie en beklemtonen ze de morele plicht van België om het primitieve Congo te beschaven en te bekeren. Toch zijn er een aantal auteurs die een ander geluid laten horen. Ze maken kritische opmerkingen bij de kolonisatie of zijn er zelfs volledig tegen gekant. Koloniseren om te beschaven biedt een overzicht van de veranderende relatie tussen België en Midden-Afrika en van de uiteenlopende standpunten die de schrijvers ten opzichte van de kolonisatie innemen. Het Nederlandstalige Congoproza verschaft een boeiende inkijk in het Belgische koloniale verleden en vult een leemte in de Nederlandse literatuurgeschiedenis.
