Speurtocht naar de sporen van het Belgische koloniale verleden (bestuur, infratructuur, gewoonten etc.) van het huidige Congo, met een pleidooi voor structuren die beter aansluiten bij de 'autochtone identiteit' van de Congolezen.
Tijdens 75 jaar Belgisch bewind in Congo werden de Congolezen doordrongen van het Belgische model. Vijftig jaar na de onafhankelijkheid zijn Congo en de Congolezen nog altijd niet genezen van het Belgische kolonialisme. Het blanke ideaalbeeld heeft de onafhankelijkheid overwonnen. Tegelijk slagen Congo en de Congolezen er niet in om dat ideaalbeeld te realiseren. En zo worstelt de Congolees met een dubbele identiteit: de verdrongen zwarte en de onbereikbare blanke. Die schizofrenie verklaart in grote mate het failliet van de Congolese samenleving, de armoede en uitzichtloosheid. In dit essay graaft Peter Verlinden naar de wortels van de Congolese machteloosheid.
