Beschrijving van het sterk verouderde Belgische gevangeniswezen en het bijbehorende justitie͏̈le systeem aan de hand van ervaringen van gevangenen en personeelsleden van penitentiaire inrichtingen.
Persoonlijk relaas van een Antwerpse verpleegster die euthanasie toepaste bij een in het ziekenhuis opgenomen tante en daarop van moord werd beschuldigd.
Het verhaal van een onschuldige man naar wie nooit geluisterd wordt. Hoe een vooringenomen speurder met scoringsdrang iemand zomaar het etiket 'schuldig' kan opspelden, en hoe rechters die overweldigd lijken door de complexiteit van een dossier, dit oordeel kritiekloos overnemen. Meert presenteert de Belgische justitie als ziek, en onschuldige burgers lopen volgens hem het risisco om hier op een schrijnende manier het slachtoffer van de worden.
Dagboek over de periode 21 september tot 30 december 1944, toen de Vlaamse schrijver (1885-1968) in de gevangenis van Sint-Gillis vastzat op verdenking van collaboratie.
De ex-inspecteur-generaal bij het Belgische Bestuur der Strafinrichtingen doet verslag van 3 mei 1993, de dag waarop hij, gegijzeld door drie criminelen, betrokken was bij een spectaculaire ontsnapping.
Hoe zorg je ervoor dat de veroordeelde voorbereid wordt op zijn terugkeer in de maatschappij? Er wordt een alternatief voorgesteld in de vorm van kleinschaligere 'Detentiehuizen', waar gevangenen geïndividualiseerder kunnen werken aan een geslaagde reïntegratie. Deze publicatie bevat infrastructurele suggesties, een personeelsplan, juridische voorstellen, maquettes, berekeningen etc.
Dagboeknotities van de voor financie͏̈le fraude veroordeelde Jean Pierre van Rossem, die twintig maanden vastzat in achtereenvolgens de gevangenissen van Vorst en Brugge.