Wanneer wordt aangekondigd dat Christus op 21 juli, in volle komkommertijd, Brussel zal bezoeken, ondergaat de Belgische hoofdstad een metamorfose. De gevels worden opgeknapt, bloembakken geplaatst en de criminaliteitscijfers duiken plotsklaps naar het nulpunt. Terwijl de beleidsmensen bakkeleien over wie een persoonlijk onderhoud met de profeet verdient en discussiëren over de route waarlangs Jezus lopen moet, krijgt de stad almaar een meer menselijker gelaat met oog voor de dakloze, de illegaal, de dronkaard en de armoe-oogster. De metro ruikt niet langer naar pis, de hoop is onder het volk. En dan breekt de grote dag zelf aan.
Het leven van een man is na het overlijden van zijn vriend in de versukkeling geraakt. Het aanbod mee te werken aan een schijnhuwelijk met een Afrikaanse asielzoekster brengt zijn bestaan verder aan het wankelen.
De economische crisis is geen natuurfenomeen, aldus Mertens. Hier past volgens hem geen verbijstering over ontembare krachten, maar verontwaardiging. Bankiers kregen na de crisis van 2008 nog meer macht. Opnieuw verhuisden miljoenen euro's naar de miljonairs. In Europa hebben de speculanten ondertussen een keizerlijke status gekregen, en worden ze braafjes "markten" genoemd. Ze beslissen over de toekomst van gehele volkeren en eisen voor de tweede keer dat de gewone man de crisis betaalt.
Een monddood gemaakte journalist van een progressieve krant tracht anno 1989 in een door een ultra-rechtse coalitie geregeerd Belgie͏̈ de verstrengeling van drugshandel en politiek aan het licht te brengen.