Terugblik op de bijdrage van de 1e Poolse Pantserdivisie aan de bevrijding van Europa in 1944-1945, met verhalen van oud-strijders en zwart-witfoto's van de overblijfselen van de opmarsroute.
Een Duits meisje van zeven overleeft een sprong uit de trein die haar en haar familie naar Auschwitz zou brengen. Deze gebeurtenis is van grote invloed op haar verdere leven.
Warschau, eind de jaren dertig, begin de jaren veertig. In de Krochmalnastraat 92 staat het weeshuis van Dokter Korczak. Eén van de wel 200 kinderen in het weeshuis heet Blumka. Zij vertelt in haar dagboek in woord en in beeld over het leven en over de andere kinderen in het weeshuis. Over Zygmus die altijd honger heeft en zelfs levertraan lekker vindt en Pola die een erwt in haar oor stopte en Szymek die de meeste uien kan pellen. En natuurlijk vertelt ze ook over ‘Onze Dokter’ die vindt dat je kinderen de waarheid moet vertellen, dat kinderen even belangrijk zijn als volwassenen, dat jongens af en toe – als het echt niet anders kan – mogen vechten en nog zoveel meer. Tot de oorlog uitbreekt en Blumka niet langer in haar dagboek kan schrijven.
Polen, december 1945. Een jonge arts die voor het Rode Kruis werkt wordt te hulp geroepen door een non. Ze ontdekt dat zeven nonnen op het punt staan te bevallen.
In de westelijke Oekraïne groeit een Pools meisje op en nadat haar dorp in de Tweede Wereldoorlog te lijden heeft gehad van zowel het Duitse als het Russische leger laaien de anti-Poolse sentimenten op met een tragedie tot gevolg.
