Een moeder (Anna Enquist) kijkt terug op het leven van haar verongelukte dochter, op de maat van de Goldberg-variaties, door Bach gecomponeerd na het verlies van een zoon.
De schone slaapster wordt na honderd jaar uit zichzelf wakker. Ze stuurt de prins boze postbrieven. Hij antwoordt dat hij geen zin heeft om zijn leven voor haar te riskeren. Ze speelt op zijn gevoel.
