Roosevelt : roman
Gie Bogaert
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Podium, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1226 |
31/12/2010
Je eerste liefde is de meest ingrijpende, wordt gezegd. Eentje die je je leven lang niet vergeet. Dat komt vermoedelijk omdat je eerste liefde veelal tussen (wan)hoop en verlangen laveert, tot het te laat is om haar te laten overgaan in een heuse eerste relatie. Het ideaalbeeld en de gevoelens die bij zo'n eerste liefde horen, blijven sommigen een leven lang achtervolgen. Elke relatie wordt aan die verbeelde norm getoetst en moet dus wel tot ontevredenheid stemmen. Maar wat als je na lange tijd onverwacht weer oog in oog staat met die geïdealiseerde eerste liefde?
Dat is wat Lambert Hofman overkomt in Gie Bogaerts Luchtgezichten. Alleen: zijn jeugdliefde Lana is ondertussen blind geworden. Hij komt bij haar terecht als voorlezer en op het ogenblik dat hij zich moet voorstellen, kiest hij ervoor zich als iemand anders voor te doen. Op die manier houdt hij de mythe in stand, stelt hij het moment uit dat hij zijn dromen aan de realiteit moet toetsen. Uiteraard doet hij dat niet bewust: 'ik begreep niet waarom ik me voor een andere man uitgaf. Het was een impuls. Ik was verrast door Lana's plots erg tastbare aanwezigheid. Misschien was het uit voorzichtigheid'. Op het einde van de roman blijkt dat Lana Lambert wel degelijk herkende, maar ook zij ervoor koos te doen alsof dat niet het geval was.
Luchtgezichten is net als Gie Bogaerts vorige roman Opklaringen geschreven in een mooie, langzame, beschrijvende stijl en bevat personages die het leven enigszins passief lijken te ondergaan. De roman bevat haast geen dialogen en geeft zo goed de gemoedsgesteldheid weer van de personages, die immers vooral in hun hoofd lijken te leven. Net als in Opklaringen geldt ook hier dat de schijnbare eenvoud een verhoogde leesconcentratie vergt. Luchtgezichten is daarom een boek dat je het best in één of twee geconcentreerde leesbeurten uitleest, met een helder hoofd dat zin heeft in poëtisch proza. [Johan Van der Auweraert]
R.P.
De Vlaamse schrijver (1958), prozadocent aan de SchrijversAcademie, levert met dit boek zijn achtste roman af. De vaste thema's uit zijn oeuvre, 'verlies' en 'verlangen naar het onbereikbare', komen ook in dit werk weer naar voren. Na dertig jaar geleden afscheid van haar te hebben genomen, staat Lambert Hofman plotseling weer voor zijn grote jeugdliefde Lana. Zij is inmiddels blind geworden en zoekt iemand die haar verhalen wil voorlezen. Onder een valse naam neemt Lambert deze rol op zich. Deze korte psychologische roman wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Lambert en Lana. Op die manier leert de lezer de verhalen kennen die de personages voor elkaar verzwijgen. Het verhaal ademt een dromerige en weemoedige sfeer door de fraaie, poëtische zinnen. Een enkele keer schiet het taalgebruik uit de bocht, maar als totaalplaatje is de roman knap en vakkundig opgezet en indrukwekkend neergeschreven. Paperback; normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.