Styx : thriller

Bavo Dhooge is in de Lage Landen al jaren een populaire misdaadauteur. Met zijn nieuwe boek Styx, dat tegelijk in Engelse vertaling verschijnt bij Simon & Schuster, wil hij nu ook de Amerikaanse markt bereiken.
Dhooge speelt het dan ook zeer goed. Zijn behoorlijk agressieve en corrupte hoofdinspecteur Raphaël Styx is vernoemd naar de rivier die de bovenwereld van de onderwereld scheidt in de Griekse mythologie. Het verhaal speelt zich af in Oostende, een stad in verval die voorheen de Koningin der Badsteden werd genoemd. Het is een stad met een grote aantrekkingskracht op toeristen, ook Amerikaanse, die niet alleen bewondering hebben voor architectuur, maar nog meer voor de kunstenaars die in Oostende verbleven. We denken aan James Ensor, Raoul Servais en Leon Spilliaert, die allen zijdelings aan bod komen in dit spannende verhaal. Ook de populariteit van de televisiereeks The Walking Dead, waarin de mensheid ten onder gegaan is aan een zombieplaag, is de Gentenaar niet ontgaan. Deze opeenstapeling van informatie wijst niet alleen op de actualiteit van het verhaal, dat zelfs een verwijzing naar de mysterieuze ‘kasteelmoord’ op Stijn Saelens bevat, maar maakt het ook geloofwaardig en zorgt ervoor dat de lezer zich kan inleven in de diverse personages.
Styx, die al jaren sukkelt met zijn heup maar te lamlendig is om er iets aan te laten doen, krijgt een nieuwe compagnon. Hij zit ermee verveeld dat de man van vreemde herkomst is en niet altijd geneigd blijkt om de regels die hij hem oplegt na te leven. Ze zijn op zoek naar een seriemoordenaar, de Stuffer genaamd, die jonge vrouwen van hun ingewanden ontdoet, ze opvult met zand en op bekende plaatsen in de binnenstad van Oostende tentoonstelt. Styx, die nogal eigengereid is en vaak zonder zijn compagnon de hort op gaat, heeft niet alleen last van zijn heup. Zijn huwelijk staat op springen, zijn corrupte levenswandel begint hem op te breken en als hij eindelijk de seriemoordenaar weet te ontmaskeren en te arresteren, wordt hij door de Stuffer neergeknald. Iedereen denkt dat Styx is overleden en er wordt een vervanger aangesteld om het onderzoek verder te zetten. Die weet echter niet dat Styx nog niet helemaal dood is. Het desintegratieproces van zijn lichaam zet wel in, maar voorlopig functioneert alles nog, al speelt zijn heup hem ook als zombie steevast parten. Als ondode zet hij zijn onderzoek echter gewoon verder, en zijn toegewezen compagnon, die het meteen aanlegt met zijn vrouw, blijkt nu van grote waarde om de seriemoordenaar te vatten.
Zo weet Dhooge, zelfs met het zombiegegeven, een van verbeelding uitbarstende thriller neer te pennen die vlot leest en uitermate spannend is. Het verhaal zit vol onverwachte wendingen, mooie sfeerbeelden, een ode aan Oostende en zijn kunstenaars en het zit bovendien zeer slim in elkaar. Een vervolg kan niet uitblijven, en Dhooge kondigt de opvolger dan ook zelf aan op de allerlaatste pagina. Laat Styx II maar komen. [Patrick Bruneel]