Ollie woont in een pleeggezin vlakbij zee. Ollie is bang voor de zee, want die heeft zijn ouders van hem afgenomen. Dan vindt Ollie een bijzonder, kronkelig zeedier met een gele vacht. Kronkel heeft hem nodig. En Ollie hem.
Jutta (19) en Maud zijn vriendinnen en hebben beiden reuma. Als Jutta voor genezing wil vechten en Maud euthanasie overweegt, komt hun vriendschap onder druk te staan.
Een jonge vrouw, die niet lekker in haar vel zit, gaat het privé en op haar werk niet voor de wind; haar ongeneeslijk zieke moeder broedt een plan uit om haar een zetje in de goede richting te geven.
Kaia (11, ik-figuur) kan de onverwachte dood van haar broer niet verwerken. Op een dag verschijnt er een bijzondere jongen in de klas. Hij spreekt geen woord, maar blijkt de ideale vriend voor Kaia te zijn. Vanaf ca. 12 jaar.
Een vitale vrouw verandert na een hersenbloeding in een zorgbehoevende patiënte en waar zij altijd de matriarch van het gezin is geweest, moeten nu haar kinderen voor haar zorgen.
Persoonlijk relaas van Evi Hansen bij de ziekte van haar moeder Arlette. Toen ze vernam dat ze ongeneeslijk ziek was, besloot Arlette om heel bewust toe te leven naar een zacht levenseinde. Het boek vertelt het verhaal van deze intense periode van afscheid nemen.
Als een befaamd jurist hoort dat hij nog maar een paar maanden te leven heeft, worstelt hij met de vraag wat hij zijn vrouw en kind mee kan geven na zijn dood.
Amy is zeventien en heeft allesbehalve een topjaar. Haar vader is overleden en haar moeder heeft besloten om naar de andere kant van Amerika te verhuizen. Ze wil dat Amy hun auto van Californië naar hun nieuwe huis in Connecticut rijdt. Maar sinds het ongeluk van haar vader durft Amy niet meer achter het stuur. Daarom heeft haar moeder een chauffeur geregeld: Jake, de negentienjarige zoon van een kennis. Amy ziet er als een berg tegenop om vier dagen lang met een onbekende jongen in de auto te moeten zitten, maar wanneer de knappe Jake haar komt ophalen, wordt de reis ineens een stuk aantrekkelijker. Al snel besluiten ze een omweg te maken, dwars door Amerika. Met elke kilometer groeit hun band, en stijgt de spanning...
De moeder van Erwin Mortier lijdt aan Alzheimer. Ze heeft geen wilsbeschikking gemaakt en geleidelijk wordt ze door de ziekte overmeesterd. Haar zoon heeft dit wrede proces vastgelegd in een elegie over ouders en kinderen, liefhebben en verlies, over afscheid nemen en herinneren.
