Persoonlijk relaas van een joodse vrouw, die als jong meisje werd ondergebracht in een door rooms-katholieke nonnen geleid weeshuis en daar zowel geestelijk als lichamelijk werd mishandeld.
Twee begijnen die in 1597 op hun terugreis vanuit een klooster nabij Leuven naar het begijnhof in Lier een jonge vrouw helpen ontsnappen, raken verwikkeld in de jacht van de staatsgezinden en Spanjaarden op een zegelring.
Een ontbindend lijk in een boom, een monnik gekleed in een blauw pij en een onopgeloste verdwijning uit het verleden spelen Godfried Lesage, schout van Lier, parten. Het is 1612, maar het lijkt erop dat hij de rekening gepresenteerd krijgt voor een moeilijke beslissing die hij in 1603 heeft genomen. Iemand die beweert uit de hel te zijn ontsnapt, is uit op wraak. Als Lesage denkt dat de dreiging is afgewend, wordt het pas ernst. De wreker concentreert zich op Simon, de twaalfjarige zoon van de schout.
Als begin 17e eeuw bijna gelijktijdig een jonge vrouw wordt vermoord, een garnizoen Spaanse soldaten aan het muiten slaat en een begijn wordt beschuldigd van hekserij heeft de schout van Lier de situatie niet meer in de hand.
De vondst van een dode, naakte kanunnik op het 16e-eeuwse Lierse Begijnhof dwingt de grootmeesteres tot drastische maatregelen, die een domino-effect hebben.
Als juffrouw Barbara in de 16e eeuw iets ontdekt dat haar persoonlijk diep raakt, gaat vervolgens haar huis in vlammen op en dat is nog maar het begin.
Een middeleeuws Engels dorpje wordt geregeerd door de geheimzinnige Uilenmeesters die de dorpelingen met oude heidense rituelen en geweld onder de duim houden. De komst van een gemeenschap vrome begijnen brengt daar verandering in.
