Val
Roderik Six
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
Vandaag gesloten
Beschikbaar
ARhus - afdeling Beveren
Vandaag gesloten
Beschikbaar
ARhus - De Munt magazijn
Vandaag gesloten
Beschikbaar
Besprekingen
15/01/2013
Wanneer het maar niet ophoudt met regenen, komt de stad onder water te staan. Vier studenten (of zijn het er drie?) blijven als laatsten over. Michael, Joke, Nina en Victor, de ik-verteller die tot de laatste pagina naamloos blijft, roken Ultra, een drug die hen tijdelijk naar een parallel universum brengt, waar reeksen opeenvolgende beelden volgens hun eigen logica voor hun geestesoog voorbijtrekken.
Six strooit met aanwijzingen dat de gebeurtenissen niet werkelijk zo plaatsvinden als de verteller ze weergeeft. Voor de verteller is Nina degene die het meest verweven is met zijn Ultra-ervaringen. Ze is omgeven door een waas van narratieve onzekerheden en onduidelijkheden. Opvallend vaak ziet Victor Nina wel, terwijl anderen haar aanwezigheid lijken te negeren of niet waarnemen.
Maar wat als Nina echt niet bestaat? Daarmee komt de openingsscène in een heel ander licht te staan. Het viertal functioneert aanvankelijk als een soort gezin. Michael neemt de verantwoordelijke vaderrol op zich, terwijl zijn zwangere vriendin Joke moeder zal worden. De scène begint met een overstroming in de studentenflat als gevolg van een verstopt afvoergat. Victor en Michael gaan het dak op om de verstopping te vinden. Wanneer de verteller een dode kat uit de afvoer haalt, zakt het water weer de goot in. Daarna vindt hij Michael, die een zware hoofdwond heeft doordat hij met een golfclub geslagen is.
Wanneer Michael gestorven is, vindt Victor de golfclub onder zijn bed. Nina geeft toe dat ze hem doodgeslagen heeft en stapt van het dak, de lezer achterlatend met de vraag of ze überhaupt wel bestaan heeft en of de verteller een moord op zijn geweten heeft. Six lijkt het antwoord bewust in het midden te laten. Of Nina nu functioneert als Victors id of het is, zij pleegt de gewenste, symbolische vadermoord.
Victors duistere kant neemt het steeds meer van hem over. Uiteindelijk is er een moment dat een omkering in hem teweegbrengt. In een garage ontdekt hij een replica van de stad, inclusief een miniatuurversie van het huis waarin hij zich bevindt. Wanneer hij het dak oplicht, ziet hij dat het vaderpoppetje alle andere gezinsleden vermoord heeft. Dit is het moment waarop Victor verantwoordelijkheid neemt, Nina met het wapen confronteert en probeert om zichzelf en Joke te redden.
Deze tot mislukken gedoemde poging is het enige serieuze probleem in dit sterke debuut. Het is niet precies na te gaan wat er werkelijk gebeurt wanneer Victor en Joke in hun kano op het water dobberen, maar het lijkt erop dat eerst Joke en dan Victor sterft. Toch eindigt Vloed hoopvol: Victor wordt opgevangen door een groepje mensen. In een van hen herkent hij Michael. Het lijkt een kunstgreep om te suggereren dat alles in het hiernamaals goed komt. En als Victor wèl gered wordt, is de aanwezigheid van een ingebeelde Michael wat te klef. Geef mij maar de genadeloze ontmaskering van onze lege, hedonistische tijden zoals Six die 260 pagina’s lang volhield.
(Dit is een abstract van een artikel van Jeroen van Rooij. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 8, 2012.)
[Jeroen van Rooij]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.