Op indringende wijze, zonder sentimentaliteit, en met humor doet de auteur verslag van zijn vaders laatste jaren, zijn ziekteproces en zijn dood. Daarnaast is het een beschrijving van de intense band tussen een kritische zoon en zijn lastige vader.
Phoebe, de echtgenote, Grote Geliefde en sinds negentien jaar vaste partner van de schrijver, heeft hem verlaten. Dit laat z'n wereld op z'n grondvesten schudden. Wat doe je als de vrouw die je bestaan bepaalt de deur uit loopt? Als ze op haar voorwaarden toch nog in je leven wil blijven? En als de eindeloze eenzaamheid je nieuwe compagnon wordt?
Enkele persoonlijke ervaringen van een journalist maken dat hij heen en weer geslingerd wordt tussen begrip en afschuw bij de rassenrellen in Antwerpen.
In deze semiautobiografie voert de auteur een aantal personages op van wie de lezer het op de heupen krijgt, met wie hij sympathiseert, die hij graag nooit of ooit tegen het lijf zou lopen, en van wie hij zich afvraagt: bestaan ze werkelijk? Op deze vraag kan alleen de schrijver antwoorden. De belangrijkste personages zijn echter van vlees en bloed; het zijn het ik-personage, en Poppy en Eddie, zonder wie het ik-personage niet zou functioneren. Als de enige echte Poppy iets overkomt wat je niemand zou toewensen, is het aan Herman Brusselmans en Eddie om haar bij te staan tot ze weer de vrouw zal worden die in de ogen van haar geliefden niet alleen onvervangbaar is maar evengoed uniek, prachtig, en voor altijd eeuwig.
Een jonge Chinese studeert Engels in Beijing, maar de politieke en maatschappelijke ontwikkelingen in China in de jaren zeventig gaan niet aan haar voorbij. Vervolg op 'Het lelietheater'.
