Een stagiaire kunstgeschiedenis maakt in het Italiaanse Urbino kennis met een schilderij uit 1507 met het portret van een vrouw die geen kansen had haar talenten te ontwikkelen.
Een man van dertig laat het stadsleven in Milaan achter zich om een hut in de Alpen te huren en daar lange bergwandelingen te maken en het schrijven weer op te pakken.
Wanneer een jonge Italiaanse vrouw een relatie met een van de buurjongens van haar oma op het Italiaanse platteland krijgt, beginnen zij samen een ecologische leefgemeenschap, maar hun relatie komt onder druk te staan door hun onvervulde kinderwens.
Twee Italiaanse mannen voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar bekennen zich niet onvoorwaardelijk tot elkaar, trouwen met een vrouw, maar blijven elkaar ontmoeten.
Begin twintigste eeuw wordt op het Italiaanse platteland, in afwachting van de terugkomst van de zoon, zijn aanstaande vrouw opgenomen door zijn familie,
Als Lucio te horen krijgt dat hij nog maar zo'n honderd dagen te leven heeft, zet hij alles op alles om een goede herinnering bij zijn vrouw en kinderen achter te laten.
