De veertienjarige Lorenzo maakt moeilijk contact met leeftijdgenoten. Hij wil het liefst alleen zijn. Zijn woedeaanvallen zijn inmiddels verdwenen; tegenwoordig excelleert hij in het imiteren van het gedrag en uiterlijk van zijn klasgenoten om zo onzichtbaar te zijn voor iedereen. Zijn moeder maakt zich zorgen en Lorenzo is zich daar pijnlijk van bewust. Om haar gerust te stellen vertelt hij haar een leugen.
De tienjarige Jamie heeft niet meer gehuild sinds zijn oudere zus Rose om het leven kwam bij een terroristische aanslag. Iedereen zei dat de tijd alle wonden heelt, maar Jamie heeft ondervonden dat dit een leugen is die volwassenen elkaar vertellen in vervelende situaties. En het is niet beter geworden: zijn vader is alcoholist, zijn moeder is met de noorderzon vertrokken, zijn zus Jasmine zet zich af tegen de wereld en zichzelf. Jamie bevindt zich als het ware in het oog van de orkaan: vol van vragen die niemand voor hem kan beantwoorden, alleen hijzelf.
Max (ca. 10) reageert op alles heel impulsief en driftig. Wanneer hij op een keer te ver gaat, ontvlucht hij het huis. Varend over zee belandt hij op een eiland met vreemde en grote monsters. Vanaf ca. 15 jaar.
Lukes moeder is dood. Hij is met zijn zwijgzame vader naar een bouwval in een ander deel van het land verhuisd. Luke is bang dat zijn vader zich dood zal drinken. Dan ontmoet hij Jon. Jon is vreemd. Hij draagt jarenvijftigkleding en een zijscheiding en hij heeft een tic. Op school wordt hij vreselijk gepest. Wanneer Luke het geheim van Jon ontdekt, verandert hun leven voorgoed.