Lise Mundus is kinderboekenschrijfster, moeder en echtgenote. Ze is veertig en geniet enig succes. Maar de roem zit haar relatie met de rest van het gezin in de weg: de zorg voor haar kinderen heeft ze grotendeels overgedragen aan de werkster die bij het gezin inwoont en haar echtgenoot is jaloers op haar succes. Lise wordt steeds wantrouwiger en heeft het gevoel dat haar man en werkster een verhouding hebben en haar het huis uit willen werken. Ze begint stemmen te horen en wordt achtervolgd door zwevende gezichten. En ze krijgt geen woord meer op papier. Eenzaam en verward zit Lise hele dagen achter haar bureau te wachten op inspiratie. Ze zakt dieper en dieper weg in duistere gedachten en een wervelwind aan stemmen en gezichten. Ze worstelt met de vraag hoe erg het is om zich daaraan over te geven. De gezichten verscheen oorspronkelijk in 1968 en is een intens persoonlijke roman. Ditlevsens stijl is eerlijk, innemend en schurend, en ze vindt in het persoonage van Lise nieuwe manieren om haar eigen ervaringen met depressie, verslaving en roem vorm te geven.
Alma windt elke avond de klok in haar huis op nu haar man dat niet meer kan doen. In haar laatste levensdagen blikt ze terug in de tijd en overdenkt wat er is gebeurd in haar relatie met haar man.
Een schrijfster, 45 jaar oud, heeft met haar laatste roman zoveel geld verdiend dat ze in een chique wijk van Parijs kan gaan wonen. Daar gebeuren vreemde dingen.
Autobiografisch getint relaas van het leven van de schrijfster met de schrijver en journalist Ischa Meijer (1943-1995) en van haar verwerking van diens plotselinge dood.
Een meisje groeit op in een stadje in Mississippi, geobsedeerd door de nooit opgeloste moord op haar negen jaar oudere broer. Als ze twaalf is, neemt ze het besluit de moordenaar te vinden.
Een oude man ontvlucht met zijn enkele weken oude kleindochter zijn door oorlog verscheurde land in Zuid-Oost Azie͏̈ om nieuw houvast te zoeken in een grote westerse stad.
