Wildevrouw
Jeroen Olyslaegers
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
Vandaag open
van 10:00 tot 19:00
Beschikbaar
1 exemplaar
| Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
|---|---|---|
|
Aanwezig |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : Kast 10-13 OLYS |
Besprekingen
31/03/2013
Winst is het tweede deel van een trilogie, dat probleemloos los gelezen kan worden van de voorganger Wij. De beginletters (WWW) verraden echter een collectieve ambitie. Het lijkt erop dat Olyslaegers een kritische genealogie schrijft van een toekomst die op springen staat: ‘onze toekomst’, als er van ‘ons’ nog sprake is. Sinds Wij cirkelt zijn verhaal immers rond de vraag naar gemeenschap. Alsof in de vraag naar wat ons bindt een antwoord schuilt op de ontbinding die onze tijd typeert.
Curator Donald, met wie je kennismaakt zonder dat iets van het voorafgaande verhaal verteld wordt, heeft ooit een talentvolle lichting kunstenaars gelanceerd, de ‘Netwerkgeneratie’. Het verhaal speelt zich af in een nabije toekomst, wanneer de Europese Unie aan haar schulden is bezweken. Dat schept, behalve chaos, ook opportuniteiten. Zo wordt Donald benaderd door ene Pluim om in Berlijn een tentoonstelling te cureren met de Netwerkgeneratie, in samenwerking met de Neue Europäische Bank.
Pluims oneigentijdse en immateriële begrip van winst (‘Winst […] is wat overblijft van onze naam nadat het spel van kosten en baten is uitgewoed.’) haakt helder in op Donalds persoonlijke schuldencrisis. Hij komt uit een familie met ‘gebrek aan spaarkracht’, leeft gescheiden van zijn vrouw Amanda, noemt zichzelf ‘een gespleten vader’, heeft ooit in dronken toestand iemand aangereden en krijgt nu ook met een deurwaarder te maken. Bovendien is zijn reputatie tanende.
Pluims voorstel gebruikt Donalds artistiek netwerk, discours en hang naar naam en faam om hem keihard met zijn zelfbedrog te confronteren: de eer die hij wil opstrijken, ter compensatie van het offer dat hij voor de Netwerkgeneratie heeft gebracht. Het besef dat hij een jaloerse bok is, daagt Donald schoksgewijs. In zelfkennis schuilt zijn enige kans op een transformatie en in dat proces sleurt het verhaal je genadeloos mee, op een ritme dat swingt van de bokkensprongen.
Het eerste deel speelt zich voornamelijk ‘hier’ af en gaat over de voorbereiding van de Berlijnse tentoonstelling. Donald levert vooral namen en contactgegevens, waarna de entourage van Pluim alle regelingen treft. De lezer krijgt steeds meer inkijk in Donalds vriendennetwerk. Daardoor wordt langzaam een rizoom boven gespit waarvan de vertakkingen terugvoeren op zijn jaloezie. Steeds meer valt Donald ten prooi aan het paranoïde gevoel dat iemand met hem zit te klooien. Hij lijkt het slachtoffer van een complot, dat hem ook van de moord op Amanda’s minnaar verdacht maakt. Maar dat is toch meer het werk van de (geërfde) oerfantasie die hem als een kwade demon bespookt.
In het tweede deel van de roman, gesitueerd in Berlijn, keert die woekerende slachtofferfantasie terug in een daadkrachtige ontknoping: de realisatie van Donalds gedroomde tentoonstelling mondt uit in een heilzame ontluistering. Olyslaegers schildert een verwilderend Berlijn, waar de natuur het van het Netwerk overneemt. Net als in Wij slaagt hij er meesterlijk in om de hoop en wanhoop van zijn centrale personage te paren aan die van zijn en onze tijd. Niet cynisch of moraliserend, maar hoopvol.
(Dit is een abstract van een artikel van Tom Van Imschoot. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 7 2012.)
[Tom Van Imschoot]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.