Ernest van der Kwast tekende de verhalen op van vier vluchtelingen. Allevier kwamen ze in Nederland terecht en gingen ze daar verder studeren. De door elkaar heen lopende verhalen vormen een aangrijpend boek dat de lezer anders doet kijken naar de mensen die de oversteek maken naar Europa.
Verhaal van een Afghaanse man die met zijn gezin vlucht voor het geweld van de taliban naar Europa, door de bergen, als bootvluchteling en overgeleverd aan mensensmokkelaars.
Na het verlies van hun ouders in de Tweede Wereldoorlog komen twee Poolse zusjes in een opvangkamp terecht, van daaruit gaat een van hen mee op transport naar Nieuw-Zeeland, waar een familie haar opvangt en er hoop gloort.
Als eerbetoon aan een overleden vriend organiseert een Libanese vluchteling een reünie met vrienden van weleer, van wie de meesten sinds de burgeroorlog van de jaren zeventig hun vaderland hebben verlaten.
Khosrou (12, ik-persoon) vlucht met zijn moeder vanuit Iran naar de Verenigde Staten. Maar een beter leven opbouwen blijkt niet zo eenvoudig. Zijn moeder vindt geen werk als arts en Khosrou heeft het moeilijk op school. Dan ontdekt hij zijn talent om verhalen te vertellen. Vanaf ca. 15 jaar.
Een eenzame man met een spraakgebrek neemt een Syrische vluchteling in huis, maar wanneer ook de echtgenote, de puberdochter en de jonge zoon uit het door een burgeroorlog verscheurde land arriveren, beginnen er scheurtjes te ontstaan in de onderlinge verhoudingen.
Een docent Oriëntalistiek in Amsterdam brengt de historische Europese rondreis van een 19e-eeuwse sjah tot leven door bronnenonderzoek en door met zijn student Iris de sjah achterna te reizen.
Het levensverhaal van Valentino Achak Denh, die als jongen de burgeroorlog in Zuid-Soedan overleefde. Gescheiden van zijn ouders vluchtte Deng met honderden andere 'lost boys' te voet naar Ethiopië, en later naar Kenia. Na een verblijf in vluchtelingenkampen krijgt hij uiteindelijk asiel in de Verenigde Staten.
Ze zijn over de zee gekomen, de man en de jongen, en in het opvangcentrum hebben ze een nieuwe naam en persoonsgegevens gekregen. De autoriteiten luisteren hoffelijk en met kille barmhartigheid naar hen.
In een Zweeds herstellingsoord, kort na de Tweede Wereldoorlog, schrijft een Hongaarse jongeman, die een concentratiekamp overleefde, brieven naar vrouwelijke land- en lotgenoten in de hoop zo perspectief op een normaal bestaan te krijgen.
